Juist in de decembermaand, waar de uitgaven groot zijn, valt het op dat alles, maar dan ook werkelijk alles zo ontzettend duur is geworden. Maar we kopen er niet minder om lijkt wel. Kijk maar eens op de ijsbaan, de klappers schieten over het ijs. En weet dat een beetje klapper van Viking, EHS of Groothuis niet onder de €500 te vinden is, écht niet!

Paar jaar terug stond ik met een van mijn dochters in Huijg Sport, ze mocht weer wat sticks uitzoeken van de sponsor voor het nieuwe seizoen. Ik sloeg steil achterover toen ik zag dat madam met een bal aan de stick wat stond te pielen en dit nieuwe model van Adidas een prijsje kende van maar liefst €450! Nog nooit zo blij geweest toen met een gesponsorde dochter.

In 1973 ging ik zelf hockeyen en bij Boerhout Sport vergaapte ik mij aan de Karachi King Super. Met zo’n stick te mogen spelen was eenieders wens. Een zwarte badstof grip, gladde witte onderkant afgemaakt met dat knal oranje brede bandje helemaal onderaan, vlak voor de haak, die moest en zou ik hebben. Pa, zelf ook een hockeyer, dacht daar anders over en was niet bereid om 45 gulden uit te trekken voor zoonliefs ontspanning. “Begin jij maar eens met een gewone Karachi King en kijk eerst maar eens of je hockeyen wel leuk vindt” of woorden van die strekking. Je luisterde en gehoorzaamde en daar liep ik naar buiten met de blauwe variant van de Karachi en dat ook nog eens zonder oranje bandje! Pa tikte 40 gulden af en hield tevreden vijf gulden in zijn portemonnee.

Kortom, in 50 jaar tijd zijn de betere sticks in prijs vervijfentwintigvoudigd! En voor de schaats geldt hetzelfde, eind jaren ’70 betaalde mijn vader honderd gulden voor mijn lage noren van Viking, zodat hij weer op zijn eigen noren kon schaatsten. Want hij wist dat als het ging vriezen, dan lag Ankeveen snel dicht. Daarna nog zo vaak met zijn tweeën bij de molen het gitzwarte natuurijs opgestapt. Wat een heerlijke tijden!

Maar goed, dan heb je een schaats of stick. Wat te denken van de lidmaatschapsprijzen van willekeurig sportcluppie? Trots vader van vier kinderen voelde de bui alweer hangen. Net teruggekeerd van de zomervakantie en ja hoor, daar lagen ze op de deurmat; vier Ola’s voor de contributies van het nieuwe seizoen. Waarom nu net na je vakantie, waar je al je geld hebt uitgegeven? Uit welk potje of gaatje haalde je dit nu weer vandaan?

Ach ja, dat zijn toch wel momenten waar je dan aan terugdenkt nu Sinterklaas en Kerst weer voor de deur staan. We proberen nog steeds te letten op de kleintjes, vinden nog steeds alles belachelijk duur en houden ons dan ook aan de afgesproken limiet voor je lootje. Ook dit jaar weer een avondje om naar uit te zien. Naast mijn eigen getrokken lootje koop ik ook wat voor mijn kleinkinderen natuurlijk. Iets extra’s, een kleinigheidje erbij, dat mag en kan wel. Dus heb ik drie Indian Maharadja hockeysticks gekocht en drie paar Viking Silvers, wat zullen ze blij zijn. Hebben toch wel iets van opa & oma’s genen in zich, dus ze zijn het meer dan waard, houd ik mij voor. Het beste van het beste is alleen goed genoeg voor die lieve bloedjes van kinderen. Je bent tenslotte opa of niet!